maandag 13 december 2010

Recensie

Als men de aandacht wil voor de derde wereld gebeurd dat met zielige filmpjes over kinderen met bolle buikjes en vliegen op het lichaam of andere cliché beelden. Peter Sterk en Fedor van Rossem vonden het tijd om het probleem van de derde wereld eens anders aan te pakken. Dit doen ze door middel van provocerende films te maken. In deze film reizen ze af naar Tanzania om daar een reclamespotje op te nemen voor Oxfam Novib, met betrekking op het millenniumdoel eerlijke handel. Ze zijn opzoek naar het clichébeeld om vast te leggen, maar al snel loopt alles mis. De één gaat gratis spullen verkopen aan de lokale inwoners en de ander werkt mee aan kinderarbeid. Er blijkt veel geld te verdienen in ontwikkelingslanden. Maar dan wel op een onhumane manier.
De film is grof en soms bijna niet om aan te zien, maar maakt goede punten. Juist omdat we niet gewend zijn de mensen daar als echte mensen te beschouwen komen deze beelden soms hard aan. Het moet alleen allemaal even doordringen. Sterk en van Rossem maken de lokale duidelijk dat ze niet zomaar geld krijgen, ze moeten er wat voor doen. Dot vergroten ze erg uit door bijvoorbeeld een jongen één euro te geven. Op camera willen ze graag vastleggen dat de jonge er verstandige dingen mee doet. Realiteit is dat hij het liever uitgeeft aan een flesje cola dan andere belangrijke dingen. Gegeven geld geeft men makkelijker uit en daarmee kun je ook geen goede economie opstarten.
Het heeft een tijd geduurd voordat ik besefte dat het niet zomaar een grof filmpje was, maar dat er daadwerkelijk een hele belangrijke boodschap in zat. Het is ook wel eens fijn om te zien dat dingen anders neer worden gezet. Ik vind het eigenlijk wel briljant, en het heeft me zeker tot nadenken gezet.

Wat zou ik doen...

Om de millenniumdoelen waar te maken, of tenminste een kleine beidrage leveren tot het bereiken ervan, zou ik best een hoop kunnen doen. En WILLEN doen. Minder vlees eten is sowieso één van mijn doelen waar ik aan wil gaan werken. Helaas kan ik dit pas echt toepassen als ik op kamers woon, aangezien mijn ouders erg van vlees houden. Daarnaast maak ik veel gebruik van het openbaar vervoer en haal ik altijd veel vriendinnen over om met mijn OV mee te reizen. Daarnaast steun ik veel goede doelen, zoals Oxfam novib en WNF.

Toch voel ik me heel klein als het gaat om de millenniumdoelen. Om me heen kijkend zie ik dat zoveel mensen er neit bij stil staan en er waarschijnlijk ook bar weinig om geven. Dat is erg demotiverend en helaas trekken ze me er soms in mee.

maandag 22 november 2010

Hoe 'fair trade' ben ik?

Fair trade producten zijn in mijn omgeving zat te krijgen. Zo hebben we een wereldwinkel in onze stad en heeft de Albert Heijn een geheel assortiment aan fair trade producten. Toch koop ik het bijna nooit. De rede hiervoor is dat ik thuis woon en ik nooit boodschappen doe. Mijn ouders hebben het daarnaast op dit moment niet erg breed waardoor het al snel te duur wordt. Ikzelf zou graag meer aan het milieu denken, misschien dat ik er wat meer aan kan doen als ik op mezelf woon.
Als ik naar mijn koopgedrag kijk in de kledingwinkels ben ik ook nog niet zo 'fair trade' als ik misschien zou willen. Ik koop veel bij de H&M, Zara en Vero Moda. 3 Winkels die nog niet op en top bezig zijn met deze kwestie.  De H&M en Zara hebben wel al een stap gemaakt, echter de Vero Moda is er helemaal niet mee bezig. Dat valt me wel tegen van dat soort grote modeketens. Je zou juist denken dat ketens met zo een bekendheid en portefeuille wel een investering konden doen in zo iets belangrijks! Toch stop ik niet met kopen bij deze ketens. Ik vind de kleding er namelijk erg leuk en het heeft een leuke prijs. Ik kan het op dit moment niet permitteren om meer geld uit te geven aan kleding.

Stichting Satara

Als ik moet kiezen tussen het idee van Peter met het verkopen van derdehands kleding en de stichting Satara, dan kies ik absoluut voor de laatste. Dat vind ik 100% fairtrade. Ik vind het vooral belangrijk dat de mensen uit het land zelf er bij betrokken zijn en ook echt iets willen bereiken in het leven. Bij het idee van Peter komt er wel geld in het laatje, maar wordt daar vrij weinig voor gedaan. En iedereen weet dat gewoonweg geld doneren aan de derde wereld geen nut heeft. Door het project van Satara wordt er ook meteen geïnvesteerd in het bedrijfsleven. Mensen krijgen banen, starten bedrijfjes op en kunnen weer nieuwe mensen dingen leren en andere mensen in dienst nemen. Zo ontstaat er een soort kleine markt die uiteindelijk steeds meer geld en banen zal opleveren. Dit gaat veel langer mee dan het doneren van geld.

maandag 1 november 2010

Verkoop van de derdehands kleding

Ik heb lang nagedacht over deze vraag en ik ben er nogsteeds niet helemaal zeker over. Ik denk dat ze duidelijk willen maken dat je niet zomaar dingen moet geven. Want de dingen die we geven, brengen soms nog veel geld op.
Nu hebben de mensen daar een extra zakcentje gekregen. En de kleding brengt in Nederland misschien wel veel meer op dan zij ervoor hebben betaald in Afrika. Zo heb je nog eens winst, die je dan weer unt investeren.

zondag 10 oktober 2010

Tanzania en de Milleniumdoelen

Bron: http://www.millenniumdoelen.nl/Millennium_Atlas/Millenniumdoelenatlas

Het schema van Tanzania ziet er als volgt uit:

Armoede: Duidelijk achter op schema. Het wordt zelfs steeds slechter.
Onderwijs: Over het feit of elk kind naar de lagere school gaat is niet veel bekend. Het aantal kinderen dat de lagere school afmaakt is onder de maat.
Gelijke kansen: Over de verhouding tussen man en vrouw is vrijwel niets bekend. De toename van vrouwen in het parlement is wél toegenomen en dus op schema. Over het aantal vrouwen dat buiten de landbouw werkt is ook neit bekend.
Kindersterfte: Er is vooruitgang in, maar nog niet voldoende.
Kraamsterfte: Zeer zorgelijk! Toch neemt de kraambegeleiding wel toe, maar niet voldoende.
HIV,Malaria,TBC: Het aantal HIV pacienten neemt iets of wat af en bij TBC gaat het heel goed. Over Malaria is niet echt iets bekend.
Milieu: De CO2 uitstoot is weinig en dus zeer goed en op schema. Echter met de sanitaire voorzienigen en de ontbossing gaat het heel slecht in het land.
Over de samenwerking zoals ontwikkelingshulp e.d. is niets bekend.

Na dit op een rijtje te hebben gezet ziet het er niet best uit voor Tanzania. Ik ben bang dat het heel moeilijk wordt om de doelen in 2015 te halen.

Eerlijke handel?

Zoekmachine: Google
Zoekterm: Eerlijke handel
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eerlijke_handel


Wat is eerlijke handel nu eigenlijk?


Eerlijke handel betekend dat de personen die bijvoorbeeld de producten verbouwen in een derdewereld land er een eerlijke prijs voor terug krijgen. Niet een prijs die is bepaald door bijvoorbeeld de markt in Europ. De prijs is berkend op de werkelijke productiekosten. Daarnaast voldoet de eerlijke handel (Fair trade) ook aan strenge milieueisen.


Eerlijke handel is heel belangrijk omdat mensen dan een kans krijgen hun producten te kunnen exporteren naar rijken landen waardoor ze deel uit kunnen maken van de wereldmarkt op een eerlijke manier, zonder dat er gebruik wordt gemaakt van hun goedkope krachten.